Við þurfum algjöra endurnýjun á Alþingi, annað kemur varla til greina!

Ein af þeim meinsemdum sem hafa leitt til algjörs hruns hér er það óþverrafyrirkomulag sem viðgengst hefur á löggjafarsamkomunni.

Vegna kosningafyrirkomulags hér hefur aldrei verið unnt að ná þeirri endurnýjun í þingliðið hverju sinni til að sporna gegn hrossakaupahefðinni sem þar viðgengst og nýir þingmenn eru eineltir til að undirgangast .

Sjálfur kynntst ég miniútgáfu á þessu fyrirkomulagi er ég hlaut kosningu á stéttarsambandsþing bænda i byrjun tíunda áratugarins. Hlaut kosningu sem fulltrúi Eyfirskra bænda , en þar í sveit hafði ég talað fyrir frekar uppreisnargjörnum sjónarmiðum, gegn ríkjandi kerfi í landbúnaði.

Taldi mér auðvitað skylt að halda mig við þann málflutning þegar til þings kom.

Leið ekki á löngu þar til fulltrúar fóru að taka mig á eintal og gera mér ljóst að svona málflutningur, þ.e. að tala á hreinni íslensku og umbúðalaust úr ræðustól um hvað maður teldi rétt eða rangt í stefnunni hentaði ekki. Jafnvel þótt þeir væru um margt,ef ekki flest sammála mér efnislega , þá einfaldlega væri þetta ekki vænlegt til árangurs.

Menn hinsvegar hittust á göngum og kaffistofum utan hins eiginlega þinghalds og töluðu sig saman um málin og kæmu svo sáttir til fundar, allt klappað og klárt  hver styddi hvaða mál!

Á íslensku þýddi þetta ,ef ég skyldi rétt , Hrossakaup!  Ef þú klórar mér þá klóra ég þér á móti.

Ekkert er ókeypis, skítt með eigin sannfæringu og heiðarleika!

Svona skítafyrirkomulag hefur viðgengist á alþingi alltof lengi, við þurfum algjöra endurnýjun þingheims og nýja kosningalöggjöf sem stuðlar að hraðari endurnýjun þingheims. t.d. með tímatakmörkunum sem koma í veg fyrir slímusetur einstakra þingmanna og ráðherra.

Ég hef stundum sagt og hneykslað með því,- en reynsla getur stundum verið neikvæð, þegar hún er farin að hindra framþróun.